Stella TimonidouTre poesietraduzione di Patrizia FiliaNOTTI INFINITESonno, vieni e coglimi,
dammi pace,
conducimi ad altri orizzonti,
mutami in una limpida stella
nel firmamento.
Oggi vi vedrò e condividerò
i vostri piaceri e fastidi.
Faremo quattro chiacchiere
perché sappiamo che i morti
vivono tra i vivi.
EINDELOZE NACHTENSlaap, kom en neem mij op,
geef mij rust,
breng mij naar andere horizonten,
verander mij in een heldere ster
aan de hemel.
Vandaar zal ik jullie zien en meeleven
met jullie genoegens en problemen.
We zullen een praatje maken,
want we weten dat de doden
leven onder de levenden.
*
GIORNI DI NATALELascia piuttosto che nevichi.
Non posso andare da nessuna parte,
solo guardare
dalla mia finestra.
Grazie ai miei occhi
posso godere un pochino
dell’aria di natale.
Lascia che nevichi.
Volevo preparare
i melomakarona, volevo addobbare
un vero albero di natale.
Ahi, volevo, volevo...
ma lascia che nevichi.
KERSTDAGENLaat het liever sneeuwen.
Ik kan nergens heengaan,
alleen maar kijken
door mijn raam.
Dankzij mijn ogen
kan ik een beetje
van de kerstsfeer genieten.
Laat het sneeuwen.
Ik wilde melomakarona
maken, ik wilde een echte
kerstboom versieren.
Ach, ik wilde, ik wilde...
maar laat het sneeuwen.
*
PRIMAPrima sognavo
campi verdi con soli d’oro.
Prima pianificavo
come volevo vivere.
Prima la mia vita era
flusso d’acqua chiara, cristallo.
Ora mi perdo in domande
senza ottenere risposte.
Ora vivo alla giornata,
dipendente da tutti.
Ora la mia vita pende
ad un filo sottile.
OOITOoit droomde ik me
groene weiden met gouden zonnen.
Ooit maakte ik plannen
hoe ik wilde leven.
Ooit was mijn leven
helder stromend water, een kristal.
Nu verlies ik me in vragen
zonder antwoorden te krijgen.
Nu leef ik met de dag,
van iedereen afhankelijk.
Nu hangt mijn leven
aan een dunne draad.
Fotografia di proprietà dell'autore.
Aggiungi commento